Çok yakın zamanda çok yakın bir dostum benden yazmamı istemişti...İşte o dosta sevgilerimle...Tamamen ona ithafen... Nerden başlayacağımı bilmeden, belki ortasından belki sonundan bir yerden başlamak...
Hep kendi doğrularıma göre yaşadım hayatımı...Acılarımı , üzüntülerimi, kırgınlıklarımı, kızgınlıklarımı ve daha bir çok şeyi kendim seçtim...Seçtiğim gibi yaşadım...Yaşadığım gibi bıraktım...Üstünü açmadan, açmaya korkmadan fakat yine de açmaktan kaçarak... Saklanmıyorum acılarımdan lakin herkes görmemeli , bilmemeli...Onları ben seçtim... Çok sadık biriyimdir, öncelikle kendime ...O yüzden zararı genelde kendime veririm.Sayılı kişi bilir kendime yaptığım eziyeti...
Her zaman olmasa da çoğu zaman kendimi suçlarım önce...Özgürlük, insanın ne istediğini seçmesiyle alakalı değil mi? İşte o yüzden özgürlüğümü elden bırakmam, seçtim ya sonuçları sadece beni bağlar... İşte tam böyle bir zamanda biri beni kenara çekip , sen napıyosun kendine dedi...Olanı biteni, geçeni gideni, geriye kalanı ve kalamayanları anlattım...Dediğim son söz , kimseye bir zararım yok ne yapıyorsam kendimeydi... Daha sonra "sen " yazmamı isteyen canım arkadaşımla bi konuşma yaptık..."Bıkkın " durduğumu belirtti... Evet, haklısınız ...Uzun süreli bir eziyet dönemi çektirmiştim kendime... Ve tam da dediğiniz gibi hiçbir şey için en ufak bir adım atmıyordum...
Nerden nerelere geldiğimi görmemi sağladınız.Size kocaman teşekkürlerim var ;) Yeriniz ayrı...Ben de önerilerinizi dikkate alıp ufak adımlar atmaya başladım ;)
Şimdi deli dolu ,gözlerinin içi gülen eski dostunuz olabilmek için çaba harcamaya çalışıyorum... İlgililerin Bilgisine ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder