Biraz zaman...

     Seninle tanışmak büyük zevkti doğrusu...Sen gittiğinde acılarımın katlanılabilir hale gelmesi uzun zaman almasaydı...Her zaman ki gibi işler yolunda gitmedi ve film koptu.Sen gittin , aylar geçti ve ben hala alışamadım yokluğuna.Senden hoşlanmaya başladığımı ilk fark ettiğimde anneme gidip" O benim canımı istese de acıtamaz" demiştim.Bu kadar büyük konuştuğumu bilseydim asla söylemezdim.Sorun şu ki bilmeden öyle çok acıttın ki canımı acının dibine vurduğum anda bile çıkmak için bir çaba göstermedim.
  Beni o kadar çok yordun ki ayağa kalkmaya bile gücüm yoktu...Şimdi birileri geldi elimden tuttu ve ayağa kaldırmaya çalışıyor...Lütfen bundan sonra rüyama da girme...Seni düşünmekten yoruldum yokluğunda,biraz zaman ver de kendimi düşüneyim...