Küçük bir aktivite bir araya getirmişti bugün bizi....Hepsi sevdiklerimden oluşan küçük bir topluluk ve güzel haberler...Yanlış anlaşılmasın, böyle iyi bir gün geçirmeyeli uzun zaman olmuştu ve uzun zamandır böyle mutlu olmamıştım , güzel dağıttım.
Şimdi çok büyük bir özür dileyeceğim.Evet, garip olduğunu inkar etmiyorum.Gözünün içine baka baka senden önceki kişiyi düşünerek , sana çok büyük bir haksızlık ediyorum.Ve tabii ki sen bunu bilmiyorsun.Aslında sende onu gördüğüm birkaç yönün var ve sen bunu da bilmiyorsun.Bazen küçük bir espriye verdiğin bir cevap bile öncekiyle aynı oluyor ve sen bunu da bilmiyorsun.Aramızda olan her neyse bir şey var inkar edemiyoruz, kabul edemiyoruz belki...Ya da çektiğim acılar beni öyle bir hale getirdi ki artık şizofreni belirtileri göstermeye başladım ,kim bilir?Başlanmamış bir ilişki bizimki "sen varsın, ben varım ve biz yokuz" diye bir cümle okumuştum bir yerde, tam da öyle...Sadece çok iyi arkadaşız ve ben bundan eminim.Şimdi bunları bilseydin, diyeceksin ki niye dönmüyorsun öncekine?Onunla yarım bıraktık her şeyi ve tamamlanacak hiç bir şey bırakmadık geriye,kalanları attık bir gemiye saldık denize ve gemiyi yaktık...Anlayacağın dönüşü yok...Sana karşı bir vicdan azabı içindeyim ve sen bunu da bilmiyorsun...İşte onun için sana kocaman bir özür borcum var.
Bugün kalabalık mutluluğumuzda, yalnız bir hüznümüz vardı.Ve sen bunu da bilmiyordun.İşte şimdi hiç bilemeyeceğin bütün detaylar burada.Sen detaylara takılmazsın , biliyorum.Olur da bir gün öğrenirsen ,umarım takılmazsın;
Senin şimdilik bugün yaşadıklarımızdan algılayabileceğin tek kısım var, o da "Kalabalık Mutluluklar " .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder