Yanımda olsan hayatımda ne değişirdi , merak ediyorum...Benim canım dediğim adam, muhabbetine doyamadığım, gülüşüyle gönlümü alan, zekamla kapışan , hep eğlenceli ve çok renkli kişilik....
Hayat senin küçük oyunlarına eşlik ederken çok güzel.Seninle eğlenirken , muhabbet ederken hatta sen bebek gibi uyurken güzel.
Aşk korkutur beni.Sen bilmezsin.Çok sevgi , büyük tutkular çok korkutur.Aşk, beklentiyi artırır.İlişkinize isim vermek karşınızdakinin beklentilerini karşılama sorumluluğu verir.
İlişkimize bir isim konulduğu takdirde beklentin artacaktır ki bu çok doğal.Mesela ; şimdi sorun olmayan karşı cins samimi arkadaşlarım sen de bir süre rahatsızlık yaratacak.Bu evre aşılabilirse benim tutumlarımı değiştirmeye çalışacaksın.Sevgilisiyle her ortamda öpüşüp koklaşıp gayet samimi davranışlarda etrafı hiç sallamayan sen , benim gibi sevginin iki kişilik olduğunu düşen birinin duvarlarını kırma çabasına gireceksin.Bunu da aşabilirsek tecrübeyle sabittir hiçbir sevgilim yanımda bebek gibi uyumadı,çoğunlukla uyuyor numarasına yattılar.Ki bu sende de aynı olacak.Oysa hiçbirinin anlamadığı bir gerçek var ki ben sevgimi mışıl mışıl uyuyan sevdiğime koşulsuzca savururum.Bunu da aşabilirsek arkadaş çevremizin bu duruma alışması için çaba vermek zorundayız.
Aşk korkutucu tam da bu yüzden...
Biz birbirimizle güzel vakit geçirelim.İnsanlar hakkındaki fikirlerimizi tartışalım.Beraber susalım.Sen uyu öylece numara falan yapmadan.Ben odamdan çıkıp sabah seni kanepede uyurken bulduğumu kocaman bir gülümsemeyle sana bakayım.Tabii bunun için benden önce uyanmaman lazım.Daha gözümü açmadan kocaman bir gülümsemeyle günaydın demeden olmalı bunlar.Ne biliyim bir gün bir şey çıksın biz eğlenmeye gidelim.Çakırkeyif olmamla dalga geç dur...
Hayat burda güzel.Ben 20 yaşımdayken.Kimseye bir sorumluluğum yokken.Sen yanımdayken.Hiçbir beklenti içinde olmadığımda.
Bırakalım böyle kalsın.Eğer benim diğer yarımsan , cehennemin dibine kaçsam da kaderim bulur beni.Beni yıpratmayı bırak bu arada.Oyunlarının dozunu ayarla, mesela.Hayatımızı bize bırak, birbirimizin hayatının parçası olmaya çalışmayalım.
Bırakalım dağınık kalsın,herşey ...Günü gelince kalkar,beraber toplarız.Şimdi hayatımı yaşamam lazım.Beni bağlama kendine.Sonra o bağı koparmak istediğinde boynuna dolanmasın.
Zamanı gelene kadar bekleyelim.Olduğu kadar, olmadığı kader !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder