Ölürken bile aklımda olacak birisi var.Sırf yarım bıraktıkları, yaşatmadıkları, yaşayamadıklarımız yüzünden aklımda olacak biri.Son nefesimde yanımda olmasını istediğim biri.Gözümün gördüğü son kişi olmasını dilediğim birisi.
İlk çocuğum doğduğunda, kucağıma aldığımda aklıma yine gelecek birisi var.İlk çocuğuma her seslendiğimde aklıma tekrar ve tekrar gelecek birisi...
Belki bir gün çocuğumla yürürken , karşıma çıkacak birisi.Ya da yalnız başıma öylece durup herhangi bir şeye dalmışken karşıma çıkacak birisi...
O birisi var ya işte bunların hiç birini bilmeyecek.Yarım bırakılmışlığın acısını hiç tatmadı o.Belki gram acımamamıştır birinin canı.
O biri bir zamanlar benimleydi.Biri bir gün gitti.Ve kalbimin tuzla buz oluşu gerçekleşti.O biri gitti.Tüm dünya gitti ,sandım.O biri gitti.Yer yüzünde hayat bitti sandım.
O biri gitti.Yanına kurduğum hayalleri de aldı.Ve halen aklımda olduğunu,ölürken bile onu görmek istiyeceğimi bilmeyecek birisi var.
Halen yer yüzünde sadece benim için önemli biri var .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder