Benim acılarım...
Giden günlerim , yıllarım, aylarım...
Yaşayamadığım , nefes bile alamadığım koca bir yılım...
Hepsi benim bunlar benim acılarım...
Düşününce hepsini tek başına mı atlattım , hayır...Kesinlikle hayır...İnsan en çok acılarını paylaşır.Ben de öyle yaptım.
Her halimi çeken, depresyondan delirmeme kadar hepsine istisnasız katlanabilen, yeri geldiğinde canımı acıtan, acılarıma dayanamadığımda kendi hayatını koz olarak ona karşı kullandığımda bile eyvallah eden, kendimle yaşıt olduğu halde kızım yerine koyduğum bir dostla...
Herkesi ,herşeyi beraber eleştirebildiğimiz , gözüne baktığımda içini bildiğim , gözüme baktığında içimi bilen, gören, birbirimize verdiğimiz kıymeti kimseye vermediğimizi karşılıklı hissetirebildiğimiz, birbirimize gösterdiğimiz dürüstlüğe özenle baktığımız, ikimizde hoşlandığımız halde dile getiremediğimiz bir başka dostla...
Kendimle yaşıt olan ama abim yerine koyduğum, bitişimi göre göre dayanabilmeyi beceren, en dibi görürsem çıkacağıma inanan, çırpınmadığımı gördüğünde en dibe benimle gelen, beni çıkartan abimle...
Bir çayın insana neler yapabileceğini gösteren , annemin doğurmadığı ama benim kız kardeşim olan, benimle beraber oturup ağlayan, beni eski halime döndürmek için elinden geleni yapan kardeşimle...
Beni sudan çıkardıklarında tanıştığımız o suya dönmemem içinden geleni yapan ikea gibi bir adam olan canım kardeşimle...
Sonra onun benim hayatıma kattığı psikolojik danışmanım gibi kız kardeşim gibi arkadaşım gibi o an neye ihtiyacım varsa o olan bir hatun, benim kaderdaşım olan dostumla...
Daha sonra hayatıma kattığı soru işaretlerinin beni gün gün bitirdiğini görünce sorularıma cevap bulmak için elinden geleni yapan evimizin küçük kızıyla...
Benim içtiğim çayın şekerinden , dokunumasından hoşlanmadığımı gördüğünden hemen beni savunan,dokunamadığımdan uzaktan sevdiğimi bilen ,yanında gönül rahatlığıyla ağlayabildiğim kafamı omzuna dayayabildiğim , bana inan dostumla...
"Evet ,acılarımı paylaştım.Hayatımı paylaştım.Gönlümü paylaştım."
Onlar benim hayatımın parçası değil , hayatım oldular.İyi ki varlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder