Gerçekleri sen gittikten , biz bittikten, kendimi bitirdikten 3 sene sonra öğrenmek biraz garip oldu.Sonra bizim için ne yapılabilir diye sormaya başladım kendime...
Evet, sen geldiğinde bir ilişkiye hazır değildim.Şimdi de bir ilişkiye başlamaya hazır değilim.Değişen bir şey yokmuş hissine kapılıyorum arada bir.Öyle olmadığının da farkındayım.
Her şeyin suçunu üstüme almak , gerçekleri hazmetmekten daha kolaydı belki de...
Sonuçta benim hayatımı ben seçmiştim.Başıma gelenler de benim seçimlerimin sonucuydu.Şimdi öğreniyorum ki hayatımı benim dışımda geliştirmişsiniz.Ve öğrenirsem yapacaklarımdan korkunuza beni ezip geçmişsiniz.
Bana yaptıklarınız benim yaralarım olmuş.Ve sırf ben gitmeyim diye siz gitmişsiniz.
Size acılarımı göstermemekle kendime en büyük iyiliği yapmışım.Bana bir de merhamet gösterip kalmanızı ya da dönmenizi öğrenmek beni yıkardı. Toparlanamazdım kolay kolay...
Ve düşünüyorum da eğer tek bir hayatımız varsa ben de kendi hayatımın başrolündeysem kendime son bir iyilik daha yapmalıyım.Hayatımda seçimlerimi kendim yaptığıma inanmalıyım,inandırmalıyım kendimi buna...
Başka türlü kendimi çiğnemiş olurum.
Hayatımda yarım bıraktığım tamamlamaya da çalışmadığım birçok şey var , tabii.Ama sen artık
tamamlanmalısın.Başka türlü olmayacak , olmadı , olmamış.
"Seni tamamlamak benim kaderim.Ve seni tamamlamak için elimden geleni yapacağım."
"Seni tamamlamak benim kaderim.Ve seni tamamlamak için elimden geleni yapacağım."
